مسافرت با طعم پشیمانی و خستگی

در چند روز اخیر که تعطیلات بعد از عید فطر آغاز شد و به 4-5روز کشیده شد اخبار متفاوتی مبنی بر ترافیک یب سابقه چندین ساعته در مسیرهای شمالی کشور , ثبت رکورد مصرف بنزین و تراکم بیش از حد مسافر در سواحل شمالی و در نتیجه کمبود امکانات در آنجا , شنید شد.

هدف از سفر رفع خستگی کارهای روزمره  و نشاط و شادابی پس از آن و در نتیجه افزایش کارای و سطح کیفی زندگی پس از یک مسافرت مفرح  و دلچسب است.

در این چند روز به جز خستگی مفرط و بی حوصلگی و عصبانیت و هزینه کرد بالا و استهلاک زیاد خودرو و مصرف بالای بنزین چیزی عاید مسافران تعطیلات مخصوصا مسافران شهرهای شمالی نشد.

متاسفانه به دلیل برنامه ریزی بسیار نامناسب و یا بهتر و دقیق تر بگوییم به دلیل بی برنامه بودن مسولان گردشگری کشور در گذشته  و حال , پتانسیل ها و جاذبه های وسیع گردشگری در سطح کشور به درستی معرفی نشده و از آن مهمتر بستر لازم برای جذب گردشگران به آنها فراهم نشده و در نتیجه اولین و شاید تنها جایی که به عنوان مقصد سفر در ذهن مسافران ایرانی نقش می بندد شهرهای شمالی کشور است.

گرچه این قضیه علاوه بر بی برنامه بودن مسولان گردشگری دلیل فرهنگی نیز دارد و اما در صورت برنامه ریزی مناسب میتوان برای فصل های بعدی تعیطیلات , مردم را به سوی تمام مقاصد گردشگری در سطح کشور سوق داد.

مسوولین محترم گردشگری کشور! لطفا دقت فرمایید که در بسیاری از نقاط کشور پهناورمان جادذبه های گردشگری به مراتب جذابتر و دلنشین تر از سواحل شمالی کشور وجود دارد که متاسفانه به دلیل عدم تبلیغات و شناسایی مناسب  , به صورت ناشناخته و یا محدود معرفی شده است.
در صورتیکه قدری به خود زحمت دهید و بسترهای گردشگری را در سایر جاذبه های گردشگری کشور آماده و اطلاع رسانی کنید علاوه بر آنکه دیگر شاهد فجایع ترافیکی چند روز اخیر نخواهیم بود توزیع عادلانه درآمد گردشگری در سطح کشور پهناور مان را خواهیم داشت.
ضمن آنکه به دلیل آنکه طول سفرها کاهش میابد علاوه بر کاهش خستگی و افزایش نشاط مردم بعد از سفر , مصرف بنزین و سطح اشغال جاده ها نیز کاهش میابد.
لینک منبع: http://baziran.blogfa.com

چه تلخ است روابطمان امروز

چه تلخ است روابطمان این روزها!!!

مجلس عروسی یکی از بزرگان بود و ژورژ را نیزدعوت کرده بودند. وقتی می خواست وارد شود، در مقابل او دو درب وجود داشت با اعلانی بدین مضمون:

از این درب عروس و داماد وارد شوند و از درب دیگر دعوت شدگان.

ژورژ از درب دعوت شدگان وارد شد، درانجاهم دو درب وجود داشت و اعلانی دیگر:

از این درب دعوت شدگانی که هدیه آورده اند و از درب دیگر دعوت شدگانی که هدیه نیاورده اند.

ژورژ طبعاً از درب دومی وارد شد و ناگهان خود را در کوچه دید.

این داستان حکایت زندگی ماست، کسانی را که به زندگی مان دعوت می کنیم (رابطه هایی را آغاز می کنیم) اما وقتی متوجه می‏شویم از آنها چیزی عایدمان نمی شود، رابطه را قطع و افراد را به حال خودشان رها میکنیم.

روابط عاطفی ماچیزی بیشتر از الگوی حاکم بر مناسبات تجاری و اقتصادی نیست و عشق بر مبنای ترس و ضعف محاسبه گر است. 

اگر محبتی می کنیم توقع جبران داریم دوست داشتن‏های ما قید و شرط و تبصره دارد و همچنین حساب و کتاب دارد.

اگر کسی را دوست داریم به خاطر این است که لیوان نیازمان پر شود و اگر رابطه‏ ای سود آور نباشد آن را ادامه نمی دهیم.

چه ستمگراست آنکه ازجیبش به تو میبخشد تا از قلب تو چیزی بگیرد.

 

​افراد به اندازه کمبودهایشان دیگران را آزار می دهند

ژان پل سارتر​

بالاخره کی کار میکنه؟

یه کم صریح و بدون رو دربایستی این متن رو بخونین( البته با کمی حوصله)
من موندم بالاخره کی داره توی ایران کار مینکنه؟
حدود سه میلیون کارمند داریم( منظورم حقوق بگیرای دولتی بدون نظامی ها):
به قول خودشون میگن روزی نیم ساعت کار مفید دارن که البته شاید اون کارمند بیچاره پدر خودشو دربیاره و کار بکنه اما به لطف بی تدبیری بالا دستی هاش کار انجام میشود اما معلوم نیست کار خوبی انجام بدن
تا یه چیزی میشه فوری تعطیل میشن هوا گرم میشه هوا سرد میشه بین الطعطیلین میشن.....
بسیاری از کارخونه ها هم که به لطف اوضاع قشنگ اقتصادی یا تعطیلش کردن یا شدن وارد کننده

دانشجویان محترم هم که بازحمت فراوان به جای تحقیق و تلاش , پایان نامه میخرن و میشن آقا و خانم دکتر
بسیاری از قشر محترم پزشکی هم که شدن بساز و بفروش
چند میلیون نفر هم که یا به عشق روزگار بهتر در حال مثلا درس خوندن توی دانشگاه هستن یا در حال سربازی( که بهترین دوران عمرشون رو هیچ استفده ای نمیکنن کاش لااقل خود دولت استفاده بهینه از نیروی عظیم میکرد)
خیلی از خانمهای محترم در سن کار هم که یا به اصطلاح در حال تحصیلن یا در منزل در انتظار همسر ایده آل!
بسیاری از اساتید محترم هم به جای تحقیق و پژوهش و ابتکار و نوآوری و تهیه خوراک پیشرفت برای صنعت و اقتصاد کشور  از نتایج تحقیقات! دانشجویانشون رو برای موسسات معتبر! میفرست تا بگن ما چقدر زیاد کار تحقیقی  انجام دادیم
خلاصه بخوایم زیاد بهش بپردازیم مثنوی هفتاد من کاغذ میشود ولی همه چی مون بهم میاد
گویا فقط تعداد ی کارگر بد بخت بدون بیمه و بی نام و نشان هستند که کار میکنن.
راستی خدا کنه این افاغنه محترم از مملکتمون بیرون نرن وگرنه همه کارها روی زمین میمونه ها!